ازم که میپرسن، میگم برام مردی
تا میگن احساسم، میگم اونم بردی
اسمت بیاد هر جا، بلند میشم میرم
حتی سراغتم، دیگه نمیگیرم
از قاب عکست که رو دیواره
بارونی که تا صبح میباره
از گل سرخی که روی میزه
اشکام که هر غروب میریزه
معلومه من هنوز دوست دارم
از عطر تنهایی آغوشم
از رنگ پیرهنی که میپوشم
از حال و روزم هر جا بارونه
از این هوای سرده تو خونه
معلومه من هنوز دوست دارم
این که یکی با تو، آروم و خوشبخته
برای من خیلی، تحملش سخته
هی جای خالیتو، پر میکنم با غم
اما واسه مردم، دروغ میبافم
از قاب عکست که رو دیواره
بارونی که تا صبح میباره
از گل سرخی که روی میزه
اشکام که هر غروب میریزه
معلومه من هنوز دوست دارم
از عطر تنهایی آغوشم
از رنگ پیرهنی که میپوشم
از حال روزم هر جا بارونه
از این هوای سرد تو خونه
معلومه من هنوز دوست دارم
ازم که میپرسن، میگم برام مردی
تا میگن احساسم، میگم اونم بردی
اسمت بیاد هر جا، بلند میشم میرم
حتی سراغتم، دیگه نمیگیرم
از قاب عکست که رو دیواره
بارونی که تا صبح میباره
از گل سرخی که روی میزه
اشکام که هر غروب میریزه
معلومه من هنوز دوست دارم
از عطر تنهایی آغوشم
از رنگ پیرهنی که میپوشم
از حال و روزم هر جا بارونه
از این هوای سرده تو خونه
معلومه من هنوز دوست دارم
دیدگاه های شما