زمستان آخر Zemestane Akhar

یادم میاد, یادم میاد , شب سرد زمستون
ما با هم می رفتیم تو خلوت خیابون
تو نم نم های بارون ما با چشای گریون
زیر لب میگفتیم , لعنت به این زمستون

یادم میاد , یادم میاد , یه روز و روزگاری
واسه هم مینوشتیم رو درختا یادگاری
همه درختا رو بریدن , همه شاخه هاشو چیدن
با جدایی بین ما , نفسی راحت کشیدن

یه شبی سرد وسیاه بود آسمون بدون ماه بود
روزگار با عشق ما یه رفیق نیمه راه بود
رفتی دنیا بی وفا شد , زندگی دشمن ما شد
قصه تلخ عشق ما , قصه عشق عاشقا شد

یادم میاد , یادم میاد , بیداری های شبونه
واسه هم می نوشتیم , نامه های عاشقونه
دلامون خونه درده , زندگی تاریک وسرده
ای وای , وای بر ما , اون روزا دیگه بر نمیگرده
نه دیگه بر نمیگرده

عجب شبی بود شب آخر , شبی که رفتی سفر
شبی که یادم نمیره , صد دفعه مردم تا سحر

یادم میاد شب آخر رو , بسته بودم پشت در رو
بهت میگفتم که نرو , فراموش کن این سفر رو

عجب شبی بود شب آخر , شبی که رفتی سفر
شبی که یادم نمیره , صد دفعه مردم تا سحر

یادم میاد شب آخر رو , بسته بودم من پشت در رو
بهت میگفتم که نرو , فراموش کن این سفر رو

یادم میاد, یادم میاد , شب سرد زمستون
ما با هم می رفتیم تو خلوت خیابون
تو نم نم های بارون ما با چشای گریون
زیر لب میگفتیم , لعنت به این زمستون
لعنت به این زمستون