ستایش Setayesh

من برم هیشکی تنها نمیشه
بغض ابری برام وا نمیشه
طفلکی مادرم بعد من حتما افسرده میشه

کاش میشد اینو لااقل بدونی
موندم اینجا که تنها نمونی
عاشقم واقعا نه از این عشقای یک قرونی

زندگی عین دریای بی آب
من همش راه میرم بی تو توو خواب
مثل یک کوری ام که عصاشو
داده به دست یک کرم شب تاب
آخه تو چی میدونی ازم که
رو تنم جای چنگال گرگه
پا گذاشتم رو قلبم که له شم
ما کوچیکا خدامون بزرگه

من برم هیشکی تنها نمیشه
بغض ابری برام وا نمیشه
طفلکی مادرم بعد من …

بچگیم توپ چهل تیکه بودم
ته اون کوچه تاریکه بودم
خیلی سالا گذشت تا دلم ریشه زد توو وجودم

خیلی سالارو یادم نمونده
دورمم خیلی آدم نمونده
من هنوز حرف دارم با چشات درد و دل کم نمونده

زندگی عین دریای بی آب
من همش راه میرم بی تو توو خواب
مثل یک کوری ام که عصاشو
داده به دست یک کرم شب تاب
آخه تو چی میدونی ازم که
رو تنم جای چنگال گرگه
پا گذاشتم رو قلبم که له شم
ما کوچیکا خدامون بزرگه

من برم هیشکی تنها نمیشه …