با تو که حرف میزنم صدامو صاف میکنم
دارم به زیبایی تو باز اعتراف می کنم
با تو که حرف می زنم آینده ی من روشنه
دنیام دستای توئه که تو دستای منه
ثانیه ها کنار تو به مردن عادت می کنن
حتی به راه رفتن ما همه حسادت می کنن
ثانیه ها کنار تو به مردن عادت می کنن
حتی به راه رفتن ما همه حسادت می کنن
وقتی بهم زل می زنی دیگه نفس نمی کشم
اون قدر آرومم پیش تو می ترسم از آرامشم
ثانیه ها کنار تو به مردن عادت می کنن
حتی به راه رفتن ما همه حسادت می کنن
با تو که حرف میزنم، صدامو صاف میکنم
دارم به زیبایی تو باز اعتراف می کنم
با تو که حرف می زنم آینده ی من روشنه
دنیام دستای توی که تو دستای منه
ثانیه ها کنار تو به مردن عادت می کنن
حتی به راه رفتن ما همه حسادت می کنن
ثانیه ها کنار تو به مردن عادت می کنن
حتی به راه رفتن ما همه حسادت می کنن
دیدگاه های شما