ماه و موهات Maho Moohat

حواسم پرت موهاته که دست باد اما نه
یا ماهی که با لبخندت زمین افتاده اما نه
شاید طوفان زیباییت عذابم میده اما نه
شاید دریای دور ما دیگه خشکیده اما نه
من این روزا یکم گیجم نه احساسی نه رویایی
فقط من موندمو زخمام عذابم میده تنهایی
من این روزا حواسم نیست چه رگباری تو رگهامه
فقط از وقتی یادم هست طنابی دور دستامه
بهار از لایه انگشتات داره میوزه تو دنیا
تو از وقتی که خندیدی جهان افتاده تو دستام
میشه دیوارایه بین تو و دنیامو بردارم
من از کوچه های این شهر جوونیمو طلبکارم
من این روزا یکم گیجم نه احساسی نه رویایی
فقط من موندمو زخمام عذابم میده تنهایی
من این روزا حواسم نیست چه رگباری تو رگهامه
فقط از وقتی یادم هست طنابی دور دستامه