این صداها رو می شنویم
سحر خیز نیستیم ، ولی همون بیدارای دیشبیم
که مطمئن نشیم فردا میاد
چشم نمیذاریم برعکس طباخیا
اینسومنیا داریم ما و چیز دیگه نیست
انقدر بی خوابیم ریز سینه خیز
شهر رو می چرخیم و غربو می گردیمو انگاری برگشتیم زیر بیست
پشت فرمون تو خلوت شب
یه موزیک دارک ، البته کم
سمت هرکجا تو طرحم می ریم
خیابونایی که توی روز درهم دیدیم
وجب می کنیم ابسیلونی
یه نگاه به ماه عکس پپسی کو ؟ نیست
هه ! مثل بمب ترکیدیم
آرامشو گرفتیم از فلوکسی تین
نگرانم ،
من بی تابم
نمی خوابم
این راهو چه جوری برگردم
پر سردردم
چیزی نمی کنه باز کمکم
قولامون رو هوان ، مثل بادکنکن
دیگه نمیشه با هیچ کسی صمیمی شد
دوست جدید نمی گیره جای قدیمیشو
حیف
همش دنبال اتفاقه ایم
از هم دیگه دنبال استفاده ایم
چون مجبور بودیم که انتخاب کنیم
از اولم ترس داشتیم انتقاد کنیم
امروز یه راه میریم ولی فرا یه راه
روز خواب شب بیدار مثل ومپایرا
هه ! همه دنبال داستانن ما چی ؟
باخت دادیم ! ولی اگه باز با هم باشیم
فول نمیشه هیچ کاریمون
فرجه میشه بیست چاریمون
تو به من قول بده تابستونه رو از ته دل بخندیم حتی جیب خالی بود
عالی بود
همیشه می گفتن بزرگ شی یادت میره
ولی من یادم هست
زمین خوردم و نکشیدم از اهدافم دست
من بی خوابم چون نصف روزای زندگیم داغون بودن
ولی این دفعه تا انتقام نگیرم نمیذارم چشمامو آروم رو هم
نگرانم ،
من بی تابم
نمی خوابم
این راهو چه جوری برگردم
پر سردردم
دیدگاه های شما