وقتی که لبخندت فقط یه تصویره
چیزی نمیبینی چیزی نمیفهمی گریه ت نمیگیره
دیگه نمیشناسی هوای بیرونو
خیس میشی اما اصلا نمیفهمی معنی بارونو
جنس نگاه تو غریب و مبهمه
ترس جدا شدن میون ما کمه
کنارمی ولی دوری یه عالمه
بی حرکت شدی ، مثل مجسمه
مثل مجسمه…
خودتو یه لحظه هم بذار جای من
بشین گوش کن یکم به حرفای من
همین کافیه که بفهمی اینو
عمق تنهایی من غمگینو
خودتو یه لحظه هم بذار جای من
ببین چی اومده سر رویاهای من
از این زندگی مونده یه نقاشی
سخته با یه مجسمه تنها شی
جنس نگاه تو غریب و مبهمه
ترس جدا شدن میون ما کمه
کنارمی ولی دوری یه عالمه
بی حرکت شدی ، مثل مجسمه
مثل مجسمه…
دیدگاه های شما