پر از خواب سیبه شکوفه رو شاخه
نموندی نگفتی دلم تنگ میشه آخه
دو دستامو دیگه نمیگیره دستات
چقد سخته نیستی چقد خالیه جات
نموندی ببینی
نموندی ببینی
نموندی ببینی
غمت موندگاره تمومی نداره تمومی نداره
یه ابری گرفته چشامو همیشه
میدونم نمیای میدونم نمیشه
تو هر لحظه ی من غمت موندگاره
دوست داشتن تو تمومی نداره
نموندی ببینی
نموندی ببینی
نموندی ببینی
چه لبخند سردی چه شادی سختی
نموندی ببینی
نموندی ببینی که عشق سرپناه شد
که این خونه روشن به خورشید و ماه شد
نموندی ببینی که قصه ورق خورد
کنارم نشسته اونکه قلبمو برد
میدونم نمیای میدونم نمیشه
واسم این حقیقت چه تلخه همیشه
دیدگاه های شما