میپُرسی دَستاتو چِقَدر میخوام
میگَم بهقَدِ هَرچی اَلماسه
هَرکی اَگه دَستاتو بِشناسه
میگِه کهاوجِ نَبض و اِحساسه
میپُرسی لَبهاتو چِقَدر میخوام
دَر وَصفِ تو کاش مَثنوی بودَم
تو رَقصِ دَرویشانِ چَرخانی
مَن با تو شَمس و مولَوی بودَم
میپُرسی چِشماتو چِقَدر میخوام
میگَم بهقَدِ رَنگای نَقاش
هَرلَحظه لَبخَندِ ژکوندی تو
هَروَقت میخوای چِشمِ خودِ مَن باش
میگَم که شونِههاتو دوستدارم
با رَختِ پُشتبازی کهمیشناسی
وَقتی کِه اَز تنهایی سَر میرم
دریا میشَم، دریای راسراسی
میگی چِقَدر موهاتو دوستدارم
میگَم هَمینقَدر کِه دِلَم تَنگه
یک تارِ مو اَز تو اَگه کَم شِه
پایانِ کارِ شِعر و آهَنگه، آهنگه
میپُرسی چِشماتو چِقَدر میخوام
میگَم بهقَدِ رَنگای نَقاش
هَرلَحظه لَبخَندِ ژکوندی تو
هَروَقت میخوای چِشمِ خودِ مَن باش
دیدگاه های شما