0 Khooshe Chin

من که فرزند این سرزمینم
در پی توشه ای خوشه چینم
شادم از پیشه خوشه چینی
رمز شادی بخوان از جبینم
قلب ما بود مملو از شادی بی پایان
سعی ما بود بهر آبادی این سامان
خوشه چین کجا اشک محنت به دامن ریزد
خوشه چین کجا دست حسرت زند بر دامان
ای خوشا پس از لحظه ای چند آرمیدن همره دلبران خوشه چیدن
از شعف گهی همچو بلبل نغمه خواندن گه از این سو به آن سو پریدن
برپا بود چشن انگور ای افسونگر نغمه پرداز
در کشور سبزه و گل با شورو شعف نغمه کن ساز
قلب ما بود مملو از شادی بی پایان
سعی ما بود بهر آبادی این سامان
خوشه چین کجا اشک محنت به دامن ریزد
خوشه چین کجا دست حسرت زند بر دامان