دریا دل Darya Del

دلم دریا ست ساحل ها کجایید
دلم ره جو ست منزل ها کجایید
رسوم دلبری اموختم من
شماراجویم ای دلها کجایید

لب دریا صفای روح وجان است
دل دریا جهان بیکران است
خورد موجی سر موج دگر را
ولی دریا روان است وروان است

مرا بر روی دریا منزلی هست
مرا از کشت دنیا حاصلی هست
به دریا میزنم دل تا بداند
که اندر ساحلش دریا دلی هست

همه مانند ما شیدا نیاییند
بهار وتیر مر یکجا نیایند
مگر دریادلی را برد دریا
دگر مردم لب دریا نیایند