ﺍﻱ ﭘﻨﺎﻩ ﺑﻲﭘﻨﺎﻫﺎﻥ
ﺍﺯ ﻣﻦ ﺩﻟﺸﺪﻩ ﺭﻭﻱ ﻣﮕﺮﺩﺍﻥ
ﺑﺮ ﺩﻝ ﺳﻮﺧﺘﻪ ﺁﺗﺶ ﻣﻴﻔﺸﺎﻥ
ﺍﻱ ﻓﺮﻭﻍ ﺷﺎﻡ ﺗﺎﺭﻡ
ﻣﻲﮔﺮﻳﺰﻱ ﭼﺮﺍ ﺍﺯ ﻛﻨﺎﺭﻡ
ﺩﺭ ﺧﺰﺍﻧﻢ ﺑﻴﺎ ﺍﻱ ﺑﻬﺎﺭم
ﻋﻬﺪ ﻭ ﭘﻴﻤﺎﻥ ﺑﺴﺘﻲ ﻭ ﺷﻜﺴﺘﻲ
ﺍﺯ ﻛﻨﺎﺭﻡ ﺭﻓﺘﻲ ﻭ ﮔﺴﺴﺘﻲ
ﺍﺯ ﭼﻪ ﻳﺎﺭﺍ ﺍﻱ ﻧﮕﺎﺭﺍ
ﻣﺠﻨﻮﻧﻢ ﻛﺮﺩ ﭼﺸﻢ ﻣﺴﺘﺖ
ﺍﻳﻦ ﺩﻝ ﭘﺮﻳﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺩﻡ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺖ
ﺭﻓﺘﻲ ﻭ ﺩﻟﻢ ﺑﺸﻜﺴﺘﻲ
ﺑﺎ ﺭﻗﻴﺐ ﻣﻦ ﺑﻨﺸﺴﺘﻲ
ﺩﺭ ﺗﻮ ﺩﻟﺴﺘﺎﻧﻢ ﺍﺛﺮ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﺩﮔﺮ ﻓﻐﺎﻧﻢ
ﺍﺯ ﻏﻤﺖ ﺭﻭﺍﻥ ﺷﺪ ﺳﺮﺷﻚ ﻣﺎﺗﻢ ﺯ ﺩﻳﺪﮔﺎﻧﻢ
ﺁﻩ ﭼﻪ ﻛﺮﺩﻩﺍﻡ ﻛﻪ ﺍﻳﻨﭽﻨﻴﻦ ﻣﺮﺍﺑﻪ ﺁﺗﺶ ﻣﻲﻛﺸﺎﻧﻲ
ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻦ ﻧﻤﺎﻧﺪﻩ ﺍﺳﺖ ﺟﺰ ﻧﻴﻤﻪ ﺟﺎﻧﻲ
ﺁﻩ ﭼﻪ ﺑﻲﻗﺮﺍﺭﻡ
ﺧﺒﺮ ﻧﺪﺍﺭﻱ ﺍﻣﻴﺪ ﺟﺎﻥ ﺯ ﺣﺎﻝ ﺯﺍﺭﻡ
ﺍﺯ ﭼﻪ ﻳﺎﺭﺍ ﺍﻱ ﺩﻝ ﺁﺭﺍ
دیدگاه های شما