تو همانی که توانی بکشانی دلِ ما را به جهانی
که دلم میخواهد
من همانم که به جز عشق ندانم نتوانم بسپارم به کسی دل
چون دلم میخواهد
که تو هم دردی و درمان و
من این درد به جان میخرم و تاب ندارم
که سپارم به نگارم دل بی صبر و قرارم
بی قرارم من چه عشقی به تو دارم
تاخیر نکن حکم بده حاکمِ احساس
تا موی تو و دست من و شانه مهیاست
سازی بزن و سوزِ دل خسته دوا کن
گیسوی تو پیچیده ترین معضل دنیاست
تاخیر نکن حکم بده حاکم احساس
تا موی تو و دست من و شانه مهیاست
سازی بزن و سوزِ دلِ خسته دوا کن
گیسوی تو پیچیده ترین معضل دنیاست
دیدگاه های شما