بیزار Bizaar

منم این خسته دلِ درمانده
به تو بیگانه پناه آورده
منم آن از همه دنیا رانده
در رهت هستی خود گم کرده

از ته کوچه مرا میبینی
میشناسی اما در میبندی
شاید ای با غم من بیگانه
بر من از پنجره‏ای میخندی

با تو حرفی دارم
خسته‏ام، بیمارم
جز تو ای دور از من
از همه بیزارم
جز تو ای دور از من
از همه بیزارم

گریه کن، گریه نه بر من خنده
یاد من باش و دل غمگینم
پاکیم دیدی و رنجم دادی
من به چشم خودم این میبینم
خوبه دیروزیه من در بگشا
که بگویم ز تو هم دل کندم
خسته از این همه دلتنگیها
بر تو و عشق و وفا میخندم

با تو حرفی دارم
خسته‏ام، بیمارم
زیر لب میگویم
از تو هم بیزارم
زیر لب میگویم
از تو هم بیزارم