شب شکن Shab Shekan

وقتی تو شب گم میشدم ، ستاره شب شکن نبود
میون این شب زده ها ، کسی به فکر من نبود
وقتی تو شب گم میشدم ، هم خونه خواب گل میدید
هم سایه از خوشه ی خواب، سبد سبد خنده میچید
اواز خونه کوچه ها ، شعراشو از یاد برده بود
چراغها خوابیده بودن ، شعلشونو باد برده بود
اخ اگه شب شیشه ای بود ، پل به ستاره میزدم
شکسته اینه ی شبو نیزه یه خورشید میشدم
اخ اگه مرگ امون میداد ، دوباره باغ میشدم
تو رگ یخ بسته ی شب نبز چراغ میشدم
وقتی تو شب گم میشدم ، ستاره شب شکن نبود
میون این شب زده ها ، کسی به فکر من نبود
اخ که تو اقیانوس شب ، سوختنمو کسی ندید
تو برزخ بیداد شب ، کسی به دادم نرسید
وقتی تو شب گم میشدم ، دلم میخواست شعله بشم
رو سایه های یخ زده ، دسته نوازش بکشم
دلم میخواست اشتی بدم ، تگرگو با اقاقیا
خورشید مهربونی رو ، مهمون کنم به خونه ها
اخ اگه مرگ امون میداد ، دوباره باغ میشدم
تو رگ یخ بسته ی شب نبز چراغ میشدم
وقتی تو شب گم میشدم ، ستاره شب شکن نبود
میون این شب زده ها ، کسی به فکر من نبود
وقتی تو شب گم میشدم ، هم خونه خواب گل میدید
هم سایه از خوشه ی خواب، سبد سبد خنده میچید