به من چه هان Be Man Che Han

خسته از مردمِ شهر ، خسته از اون که تو میخوای بشی و من خودِشَم
خسته از الکلِ شر ، پاک خونه از دَم پُرِ شمع
فکرِ هدف کُلِّ شب ، اون که میگفت نرو که رفت خودِشَم
دوست دارَن دست خورده شَن ، بذار بره با اونا که درخورِشَن
بگو با اصلاً کلِّ شهر ، هه

به من چه هان ؟!
بگو خودم چه مرگمه ، بگو بلند یه مرتبه
برو راحتَم بذار عوضی ، نمیشه اوضاع دیگه بدتر از این
به من چه هان ؟!
بگو خودم چه مرگمه ، بگو بلند یه مرتبه
برو راحتَم بذار عوضی ، نمیشه اوضاع دیگه بدتر از این

خسته ام از این الگوریتمِ زندگی ، خسته از دوسِت دارم اونم هرطوری که بهم بگی
آرومَم نمیکنه دیگه هر گُلی که بهم بدی

به من چه هان ؟!
بگو خودم چه مرگمه ، بگو بلند یه مرتبه
برو راحتَم بذار عوضی ، نمیشه اوضاع دیگه بدتر از این
به من چه هان ؟!
بگو خودم چه مرگمه ، بگو بلند یه مرتبه
برو راحتَم بذار عوضی ، نمیشه اوضاع دیگه بدتر از این

به من چه کی مُرد ، کی باخت کی بُرد
کی گرفت سیمرغ اینطور بی ذوق ، کی اومد رو بیلبورد میلبورد بیخود هرکی اومد ، یه دلِ سیر خورد …
به من چه اون چشه ؟ خودش خواست که تو چشه ، خودش خواسته سوژه شِه
زیادی وِل بپری بدن حق داره کوفته شه ، اون خودش خواسته کوفتِش شه
به من چه لعنتی حالِ من چطور خوب بشه ؟

به من چه هان ؟!
بگو خودم چه مرگمه ، بگو بلند یه مرتبه
برو راحتَم بذار عوضی ، نمیشه اوضاع دیگه بدتر از این
به من چه هان ؟!
بگو خودم چه مرگمه ، بگو بلند یه مرتبه
برو راحتَم بذار عوضی ، نمیشه اوضاع دیگه بدتر از این

همه جا پُشتِ هم بَدِ همو هِی میگیم
همه جا گشنه پس غمِ همو کِی دیدیم
همه جا میدی فقط وعده بعد و هِی میری
میزنی شوخی شوخی قلبِ منو جِر میدی
خنده خنده یهویی بندِ همو آب میدیم
همه جا دیوارِ و پنجره رو خواب دیدیم
میشینیم و وایسادَنِ یه پیرمرد رو میبینیم
دَمِ بدشانسی فقط فیلمِ همو میگیریم
خسته ام از خوابیدن ، از خواب دیدن ، از پاییدن ، نه آبجیتَم ، نه مامیتَم ، نه داییتَم ، نه عادیَم ، نه مادیَم
نه هرجا زود میرم و وا میدم ، نه وا میرم ، نه حتی رو میدم به فامیلَم ، روانیَم

به من چه هان ؟!
بگو خودم چه مرگمه ، بگو بلند یه مرتبه
برو راحتَم بذار عوضی ، نمیشه اوضاع دیگه بدتر از این