اگه چشم تو چشمِ تو وا نمی کرد…دلم تا ابد رو به دریا نمی کرد
کنارم نبودی،کنارت نبودم…اگه دل به دل راه پیدا نمی کرد
نباشی تو دنیا که دنیا نمی شه…بدونِ تو این صحنه زیبا نمی شه
یه احساسِ آرامشی هست اینجا…که تو هیچ آغوشی پیدا نمی شه
نمی تونه زیبایی ها رو ببینه…کسی که یه لحظَم تماشاگرت نیست
باید با چه رویی دعا کرد هر روز…با دستایی که سقفِ روی سرت نیست
تو مثل مسیری به اردیبهشتی…بهِت قول می دم اَزت برنگردم
بهِت دل سپردم درست از همون جا…که دستای کوچیکِتو لمس کردم
پیام امیدو به گوشم رسوندی…صدات خاطرم هست،سکوتو شکستی
تویی که شبیه نفَس تو هوامی…نمی دیدم اما یه عمره که هستی
مثل یه ستاره که دنباله داره…به تنهاییِ هر شبم دعوتی تو
یه جورِ عجیبی به هم ربط داریم…که ناراحتم وقتی ناراحتی تو
دیدگاه های شما