خستگیا Khastegiya

خسته از خستگیای این دل وا مونده
خسته از تو که خیالت پیش من جا مونده

خسته از پرسه تو شهری، که همش آواره
بی تو زیر آسمونی که یه بند می باره

به همین سادگیا نیست از تو دل کندن و دوری
چه سبک پر زدی از من، تو بگو آخه چجوری

تو چجوری غم این خستگی از یادت رفت
حسرت روزای رفته، همه از آهِت رفت

من چجوری به تو و عطر تو بیمار شدم
تو که رفتی عطرِ بارونِ شب همراهت رفت