کسی از ما جهان آرا نمیشه Kasi Az Ma Jahan Ara Nemishe

کسی از ما جهان آرا نمیشه
حتی یه قهرمان تو نسل من نیست
هوا انقدر آلودس که انگار
نیازی به شیمیایی شدن نیست
ما صبر کردیم واسه فردای بهتر
ولی فردا نمیشه
جهان ما قد خرمشهر هم نیست
کسی اینجا جهان آرا نمیشه
نمیگیره کسی دستای ما رو
داریم با چشم بسته راه میریم
یه عمره که پلاکامونو حتی
نمیدونیم باید از کی بگیریم
زیر پامونو خالی کردن اما
هنوز اینجا پر از میدون مینه
این ویرونه ای که از تو داریم
هنوز زیباترین جای زمینه
فقط یه زخم کهنه باقی مونده
برای نسلی که ترکش نخورده
برای نسل من که قهرمانش
زیر رگباری از خاطره مرده
همه رویای ما رو باد برده
نشستیم روی مرز بی خیالی
برای ما که سنگری نداریم
فقط مونده همین تفنگ خالی
کسی از ما جهان آرا نمیشه
همه روزای ما با غصه سر شد
یه روزی توی تاریخ مینویسن
یه جایی نسل مفقودالاثر شد