شب افروز Shab Afrooz

بینی جهان را خود را نبینی
تاچندجاناغافلنشینی
نور قدیمی شب را بر افروز
دستکلیمیدرآستینی
بیرون قدم نه از دور آفاق
تو پیش از اینی تو بیش از اینی
جانی که بخشند دیگر نگیرند
مرگ است صیدی تو در کمینی
صورتگری را از من بیاموز
شایدکهخودراباز آفرینی
صورتگری را از من بیاموز
شایدکهخودراباز آفرینی

سرکش مشو که چون شمع ازغیرتت بسوزد
دلبر که در کف او موم است سنگ خارا