گریه می‌دهد ساز Gerye Midahad Saz

هنگام که گریه می دهد ساز
این دود سرشتِ ابر بر پُشت…
هنگام که نیل چشم دریا
از خشم به روی میزند مُشت
از خشم به روی میزند مشت…
زان دیر سفر که رفت از من
غمزه زن و عشوه ساز داده
دارم به بهانه های مانوس
تصویری از او ز بر گُشاده
تصویری از او ز بر گشاده…
لیکن چه گریستن…،چه طوفان؟
خاموش شبی است…خاموش شبی است
هر چه تنهاست!
مردی در راه میزند نِی
و آواش فسرده بر می آید
تنهای دگر منم که چَشمم…
طوفانِ سرشک می گشاید
تنهای دگر منم که چشمم
طوفان سرشک میگُشایم…