شام غریبان Shaame Gharibaan

نماز شام غریبان چوگریه آغازم
به مویه های غریبانه قصه پردازم
به یاد یار و دیار آنچنان بگریم زار
که از جهان ره و رسم سفر براندازم
هوای منزل یار آب زندگانی ماست
صبا بیار نسیمی زخاک شیرازم
خدای را مددی ای رفیق ره تا من
به کوی میکده دیگر علم برافرازم
سرشکم آمد و عیبم بگفت رویاروی
شکایت از که کنم خانگی است غمازم