(آرمان)
اشاره کن دنیارو آتیش
میکشم قرمز میکنم آبیش
اشاره کن این دله حالیش
نمیشه انقد خب نده بازیش
اگه میترسی من اینجا هستم
فکر کنم نیستی رد میده مغزم
تو بگی خ من خراب و مستم
یه خط مشکی میشم به چشات وصلم
گلای سبز تو رو گرفتن از من
چشای سرخ به تو نمیاد اصلا
نگو از اولش همینه رسمش
تو رفتی باز ولی میمونه زخمش
گلای سبز تو رو گرفتن از من
چشای سرخ به تو نمیاد اصلا
نگو از اولش همینه رسمش
تو رفتی باز ولی میمونه زخمش
(نیراد)
بیبی خشک شد اون پیک تو دستت
برو بالا دیگه گریه بسه
می دونی که همه دوستا میرن
مثل همون کاغذایی که چرکِ دسته
نگو اینا چرته محضه
چت و مسته مخه ولی دل شکسته
نگو آخر قصه بد شد
هر جایی بریم حسم به حست وصله
من خوشحالم از این قسمت که زود
جدامون کرد دلم حس کرده بود
فردا اینا همه نوستالژیه
پَ توام هرجا که میری دلتنگ بمون
یادته میگفتیم ایول بهمون
رُله خوب بود ولی بازم هی سردمون
میشد بطری و پیک سرنگون
آشتیشم قشنگ بود مثل جنگمون
اگه خیلی وقته کم میخندم
اگه توو این همه پکِ سمی غرقم
اگه تا الان به یادت سر میکردم
بدون سنگ تر میشم بیاد هر چی دردم
نکشیدی باهام غم این سرما
نبودی ندیدی انگار خوبه همه چی اما
تو خشکیدی ولی هنو طره این زخما
این پیکم سلامتی همه بی رحما
(آرمان)
گلای سبز تو رو گرفتن از من
چشای سرخ به تو نمیاد اصلا
نگو از اولش همینه رسمش
تو رفتی باز ولی میمونه زخمش
گلای سبز تو رو گرفتن از من
چشای سرخ به تو نمیاد اصلا
نگو از اولش همینه رسمش
تو رفتی باز ولی میمونه زخمش
(ایمان تِنسی)
میاد سیگار پشت سیگار
پشت سیگار هی پشت سیگار
تکیه به کل به دیوار
بدون تو تختمو میخوام چیکار
این تنهایی باعث شد عاشقت شم زود
نبودنت بده بودنت شر بود
جفتمون رولمونو تا تش رفتیم
ببین خوب بازی کردی ولی لولت کم بود
بی تو این پسر تقص خیابونارو میگاد
با چند تا دختر بد پولاشو میده به باد
کی به عشقمون حمله کرد
هنو اسمت توو گوشیمه با یه قلب زرد
ضربه زد پشت هم ضربه زد
منم شل کردم تا که کم شه درد
دو تا دیوونه ما تا دمای صبح میزدیم حرف
جلو آینه تو لباتو سرخ میکردی
دور بودیم از همه درارو قفل میزدیم
گفتم از این به بعدم برای تو ولی..
(شهرام تِنسی)
بگو چی شد اون عشق ابدی
آره بگو تو که قصه بلدی
فندک بگیر زیر این گلای سرخ که
پیدا نمیشه مثلت احدی
بودی رد میشد مثل باد ساعت
چشام خواب می رفت با قصه هات راحت
حالا که نیستی انگار هیچی نیست
این گوشا داره به صدات عادت
هر جا میرم جلومه عکست
چیزی از یادم تو رو نمیکنه حذفت
الان تو خوابیدی با کراش خلِ مستت
منم دود میشم آروم عینه گلِ سبزت
اینارو نمیگم شُل شه پات
تو برو روی تخت الان قرصه جات
این رابطه دیگه شده تومور بسه
برو چیت کن انگار زندگیت چوز اور پَسه
(آرمان)
گلای سبز تورو گرفتن از من
چشای سرخ به تو نمیاد اصلا
نگو از اولش همینه رسمش
تو رفتی باز ولی میمونه زخمش
یه وقتا خوبه رفتن
چشم تو کوره اصلا
دیدگاه های شما