زیبا Ziba

من از غمم چنان دل کنده ام
که از جنون چنین آکنده ام
به راه غم نمی یابد کسی تو را
تبسمی حریفی بایدت
که از دلش حریقی آیدت
به راه غم نمی یابد کسی تو را
به دوری ات مرا عادت نده
تو را به دستی نمی سپارم
من عاشقانه ای ادامه دارم

زیبا خطوط صورت توست
سحر کن شرق و غربم
همیشه فرصت توست
زیبا حقیقت دارد این بار
تو نزدیکی و اینجا
غزل می بارد این بار
نگاهت شراب و لبت میخانه دارد
رخ تو شباهت به یک افسانه دارد
به روز و به شامم اگر شمعم تو باشی
کشم پر به سویت دلم پروا نه، صد پروانه دارد