دخت ایراتی Dokhte Irani

از ترمه ی پیراهنت تا سرمه ی چشم
تا آن حریره موی و آن ابروی پیوند
از ترس لبخندت بگیر تا چالِ گونه
بر این همه مجموعِ زیبایِ تو سوگند
منظومه ای از آتشی بس پُر حرارت
هم دافعه هم جاذبه داره نگاهت
در هر سحر بیداری ات پایانِ ظلمت
از چشمِ تو نوری رسد با هر پگاهت

آی دُختِ ایرانی ، دختِ ایرانی
خفته در چشمانِ تو تاریخ و اسراری
بَه چه زیبایی ، گاهی دل آزاری
نقشِ رخسارِ تو بر قلیانِ قاجاری
آی دختِ ایرانی ، آی دختِ ایرانی

زلف آشفته ی تو ، از جنگ دارد نشان
لشکر گیسویه تا تبریز میشد هر زمان
با حضورت چایِ من ، تلخ نمیگردد که چون
طعمِ زیبایِ تو چون پولکیِ اصفهان
ای عطرِ تو از نرگسِ شیراز
سعدی و حافظ از تو گفتند راز
از دخترانِ چین و ماچین سر
ای نغمه ی شورِ تو در هر سان

آی دُختِ ایرانی ، دختِ ایرانی
خفته در چشمانِ تو تاریخ و اسراری
بَه چه زیبایی ، گاهی دل آزاری
نقشِ رخسارِ تو بر قلیانِ قاجاری
آی دُختِ ایرانی ، دختِ ایرانی
خفته در چشمانِ تو تاریخ و اسراری
بَه چه زیبایی ، گاهی دل آزاری
نقشِ رخسارِ تو بر قلیانِ قاجاری
آی دختِ ایرانی ، آی دختِ ایرانی